Bernard Carlier is van jongs af aan gebeten door muziek. Hij werd in 1958 geboren in Nijvel en volgde vanaf zijn vijfde al pianolessen. Op zijn twaalfde is hij al kerkorganist. Aan het einde van de middelbare school kiest hij om verder te gaan met muziek en volgt hij gedurende drie jaar les in het Institut supérieur de Musique d’Eglise et de Pédagogie van Namen. Nadien vervoegt hij het Koninklijk Muziekconservatorium van Brussel en behaalt hij binnen het jaar de hoofdprijzen voor orgel, en schriftelijke en praktische harmonie. Twee jaar later mag hij het hoge diploma voor orgel in ontvangst nemen. Na aan de slag te gaan als onderwijzer wordt hij directeur van de Académie de Musique van Mont-sur-Marchienne. Bernard Carlier speelt regelmatig in de abdij van Maredsous. Op zijn 34ste wordt hij na een wedstrijd verkozen tot titularis van het grote orgel van de Collegiale Sint-Waltrudiskerk. Hij was als solist actief in grote Belgische maar ook Franse en Spaanse kerken. Als lid van het Nationaal Orkest van België verzorgde hij bovendien verschillende concerten. Tevens is hij lid en bestuurder van de Union Wallonne des Organistes, waar hij ijvert voor de (her)ontdekking van onbekende Belgische componisten. Alhoewel zijn repertoire zich uitstrekt van barok tot modern, gaat zijn voorkeur toch uit naar de Belgische en Franse romantische symfonische scholen. Hij wordt algemeen beschouwd als expert van orgels uit de 19de en 20ste eeuw.